vrijdag 27 oktober 2017

Portretjes


Verleden week 
maakte ik een portretje met 
"she loves dots" .

Vandaag ging ik voor 
een sneeuwliefbebster.


Voor de tekeningen
gebruik ik 
ecoline brushpens. 

Moest er eerst heel erg aan wennen. 

Toch zijn ze ideaal 
om inkt te vervangen:
geen gedoe met potjes inkt.

Handig om in artjournals te gebruiken. 

Ze zijn niet kleurvast. 
Dus niet zo geschikt voor werk dat 
tentoongesteld gaat worden.
Voor in een boek is het ideaal. 

En: je kunt ook aquarelachtig werken. 
Het hoeft dus lang niet zo fel als ik hier doe. 

dinsdag 24 oktober 2017

Beloning.

Het voelt een beetje als 
een beloning 
voor hard werken.


Deze geweldige streng 
zelfgeverfde sokkengaren
van Atelier Jaffari.

Je weet wel,
van het blog blij-dat-ik-brei. 

Ik zit even uit te puffen
achter de computer.

Heb net de douche schoongemaakt.
Echt schoongemaakt!
Dus niet zomaar een sopje
voor een wekelijks beurtje.
Nee, met een harde werkborstel
heb ik alle hoeken en gaten uitgelikt.
Zelfs het plafond is schoon.

Even bijkomen dus.    

Want het is zo lekker ontspannen
op internet.
Een filmpje, 
een nieuw liedje leren op de ukelele.


Niet dat ik niks meer te doen heb hoor! 

Op tafel staat een blad met
allerlei kleine werkjes
die 
eventjes afgemaakt moeten worden. 


Ik schiet al lekker op hoor:
kijk maar:
Kitty heeft zelfs al een 
onderbroek aan! 


Natuurlijk kon ik niet afblijven 
van de bol yarn cake! 

Ik brei er een eenvoudige sjaal mee. 
Zo meteen even een toertje bij een kop koffie.

vrijdag 20 oktober 2017

Portretjes.

Met iedere keer buien
was het vandaag 
binnenspelen. 


GeĂŻnspireerd door de kaarten
van Hanna
van Ihanna.nu
maakte ik een portretje voor op 
een journal. 



dinsdag 17 oktober 2017

Psst!


Daar ben ik weer! 

Ik ben het: Kitty.

En kijk eens ik heb ook al een nieuw vriendje.
Keesje.

Ja. U ziet het goed.
En ook een rood jurkje.

Maar dat is nog niet af, dus mag het nog niet helemaal
op de foto.

Gisteren dacht ik even te bloggen 
op de tablet.

Dat gaat maar matig hoor! 
Het gaat als dikke stroop.

En dit apparaat is wel wat groot.
dus geef ik het maar over aan 
Mevrouw Rafel.

Ja, ja, een nieuw vriendje!
Keesje?

En onze Lizzy dan?


Die lag zo lekker te slapen met haar 
kinnetje op Kitty.

Eerlijk gezegd vond ik haar nogal bloot! 

Dus begon ik een jurkje 
te haken.
En nu wordt ze eigenlijk veel te deftig 
voor Liz! 

Ze heeft het trouwens flink in haar bol.
Direct aanpappen met Kees.


Er is er hier nog eentje die het hoog 
in haar bol heeft: 

de buurpoes.

Gisteren betrapte ik haar 


op de tafel in het prieel.

En moest meteen denken aan de tekst 
van een liedje uit de
musical "Cats":

a cat - some spoken words are true,
don't speak, till you are spoken to! 

we durfden dus echt niks te zeggen!

Voor Lizzy komt er vast en zeker 
ook nog een 
sokpop.

Wat eenvoudiger.

Met gepunnikt haar.


Moet gaan lukken.
Gisteren vonden we dit bericht in de krant.

Het ging uiteindelijk over een festival
met als thema de plaats
in de maatschappij van ouderen.

Over dat in onze samenleving ouderen 
er niet zo meer toe doen.

Terwijl wij. Ja, ik schrijf wij,
want ik ben ook niet meer
piepjong,
nog best voor die maatschappij van waarde kunnen zijn.

Ha, mijn mantelzorgtaakjes wachten. 

Wie weet vind ik ook wel een
cursus punniken voor gevorderden.

Ik kan hem wel gebruiken! 
😃







maandag 16 oktober 2017

Even voorstellen.


Hallo!

Ik ben Kitty.



Lizzy's nieuwe vriendinnetje. 

Ja, valt dat even tegen: ik zou 
gepunnikte haartjes krijgen. 


Maar dat schijnt een reuzeklus te zijn. 
Dus stel ik me maar tevreden met een muts. 

Gelukkig heb ik wel kleine kattenoortjes. 
En die ga ik komende tijd goed gebruiken. 

U hoort nog van mij! 



woensdag 11 oktober 2017

Yarn cakes

Ineens waren ze er:


yarn cakes! 

Ze waren er natuurlijk altijd al, 
die bollen met verlopend garen. 

En dan geen verloop 
van een aantal steken. 

Maar langere stukken draad
die langzaam in elkaar overlopen.


Met een wolwindertje 
en wat resten wol met 
ongeveer dezelfde dikte 
is het zo gedaan. 



Ik heb dan wel geen 
supersnel werkend punnikmolentje,
wel een wolmolentje uit de tijd dat ik nog 
fanatiek spinde. 

En die yummie yarn cake? 

Die is om naar te kijken! 







maandag 9 oktober 2017

Paddenstoelentijd.


Op een grote paddenstoel
rood met witte stippen...

Dat is toch het eerste waar je als kind 
aan denkt 
als het over paddenstoelen gaat. 

Dit kleinood is nog uit m'n 
kindertijd. 

Altijd bewaard en hij komt weer goed te pas. 

Voor Lizzy maak ik een nieuwe 
sokpop. 

De oude was totaal versleten. 
Werd ook niet meer schoon in de was. 

Klosjegebreide haartjes
doen het bij popjes altijd goed. 

Alleen valt het punniken me wel tegen! 
Wat een geworstel om de draad over de oogjes 
te krijgen. 
Ik doe vast iets niet goed. 

donderdag 5 oktober 2017

Operatie bakkerskar.

In de zomer teken en schilder ik meer,
's winters is weggelegd voor de lapjes.

Maar ja, waar laat ik al die spullen? 

Om m'n acrylverf te bereiken
moet het hele rommelkamertje
(ook wel tekenatelier genoemd! ;-) ) 
zo'n beetje omgebouwd worden.

Dus ging ik even kijken 
voor die leuke 
keukentrolley bij ikea.

Die hebben ze nog wel.
Alleen in akelig bruinige tinten. 

Dus toen ik een folder 
zag met daarin 
een bakkerskar leek me dat wel wat. 


In mijn gedachten zag ik hem al staan.
Helemaal ingericht. 

Op naar de website van Blokker.
Ik ga niet met zo'n pakket sjouwen!

Dat dachten meer mensen! 
Het werkte niet 
of 
er was een grote toeloop.
Wie weet wilde ineens iedereen zo'n kar! 
Kortom dat werd niks.

Dus volgende ochtend op naar de winkel.

Maar dan moet ik in ons 
winkelcentrum naar het parkeerdak.

Niet zo eng als een parkeergarage.
Maar met een rare bocht 
als je weer naar beneden moet.

IECH.

In de winkel aangekomen 
stond er een berg dozen.

Loeizwaar.

Gelukkig werd er meegedacht 
en kon ik
het pakket afhalen bij het magazijn.

Dan begint het pas: 

pakket uit de auto,
naar boven sjouwen,
boor 
en schroevendraaiers zoeken.

Aan de slag:
Rafel kan alles.


Tada! 
Hij staat.

En nu maar hopen dat ik vakwerk
heb geleverd 
en niet heb zitten broddelen zoals
in het vorige blogje.

Een opmerkzame lezeres 
vertelde dat er in 
Peter Pan 
ook een Wendy voorkomt! 

IECH.

Dat is ook zo.
De kennis van de klassiekers is ook niet meer wat het geweest is.

Toch eens kijken of de overige 
namen van deze wolletjesserie
ook Peter Pan als inspiratie hebben.  





maandag 2 oktober 2017

Tinkerbel.

Zo heet een van de bolletjes 
wol 
waarmee ik vorige week 
aan de slag ging. 


Hoe komen ze toch aan al die 
bijzondere namen 
voor kleuren? 

Of heeft degene die de naam verzon
gewoon de avond ervoor 
de kinderen voorgelezen uit
Peter Pan? 


Overigens heet de andere bol 
gewoon Wendy.

Het is een mengsel van 
wol en zijde. 

En breit heerlijk. 

Het patroon is eenvoudig.
Maar voor ingewikkelde dingen
heb ik gewoon niet voldoende 
rust in m'n leven. 

Over mooie 
kleurnamen gesproken:

M'n 
zwarte autootje 
heeft de kleur Black Magic.

Mijn vader zei steevast bij een 
nieuwe auto:
" heeft de autospuiter daar wel een flinke 
voorraad van?" 

Vooral in parkeergarages neemt 
Rafeltje nog al eens een muurtje mee,

Daarom bestelde ze deze 
draadjes op internet. 





Hier  op 't dorp 
zijn zulke leuke draadjes niet te koop. 

In Delft is wel een leuke winkel. 
Maar ja, die parkeergarages hĂš?