maandag 31 juli 2017

Zomer.

Vandaag een blogje met een hoog

"binnen is een moord gepleegd
Sebastiaan is opgeveegd"
gehalte.


Oh, nee, Sebas heeft er niks mee te maken! 


Dit is de bodem van een echte 
zomerpudding.

Of in het Engels summer pudding.

Het ziet er allemaal wat
bloederig 
uit.

Maar laat je er niet door weerhouden.
Hij is eenvoudig te maken
en 
lekker! 
Om je vingers bij op te eten.

En...niet alleen weggelegd 
voor de zomer.
Het meeste fruit dat ik gebruik komt
uit de diepvries.

Ik voegde alleen verse rode bessen toe.
Ik gebruikte 1 doosje diepvries frambozen
en een doosje diepvries bramen
elk van 250 gram.
En 200 gram verse rode bessen. 

Zo kun je hem met kerst ook maken. 


De wand van de pudding bestaat uit 
sneetjes wittebrood.

De bedoeling is dat het sap uit het fruit 
doorsijpelt naar de wand van brood.

Dat gaat niet altijd helemaal goed.
dat zie bij mijn voorbeeld.
Het fruitmengsel moet net niet te nat 
en net niet te droog zijn.


Och, hij is toch wel aardig om te zien.

Je gaat uit van rood zomerfruit.
Maar pas op: geen aardbeien.
Dat is niet lekker.

Ik gebruikte een schaaltje 
met een inhoud van 7 dl.
Ongeveer voor 6 personen.

Het schaaltje invetten en bekleden met huishoudfolie.
Zorg dat je zoveel folie neemt dat je ook de bovenkant van de vorm kunt bedekken
Dan de vorm bekleden met op
maat gesneden sneetjes wittebrood.
Dat mag gerust een dag oud zijn.

Het fruit even opkoken zodat het sap vrij komt
maar de vruchten nog heel zijn.

Kristalsuiker naar smaak en wat
citroensap toevoegen.

De vruchten in de vorm doen en
het sap eventueel achterlaten om apart te serveren.

De bovenkant afdekken met brood,
wat sap erover gieten
en het huishoudfolie erop vouwen.

Plaats een bordje op de vorm.


Zet er een zwaar voorwerp op.
En zet de pudding 24 uur weg.

Als je pudding gaat storten gaat dat
gemakkelijk
omdat je de vorm hebt bekleed met folie.

Garneer met wat verse vruchten.



Geef de pudding met roomijs en slagroom.

Mmmmmmm!







donderdag 27 juli 2017

Aan komen waaien!

En er was niet eens een zeewindje! 


Overbuurvrouw-van-de-quilt
was zo trots 
op 
haar nieuwste quilttop
dat ze kwam aanwaaien
zonder dat er een
zeewindje 
stond! 


Maar het is dan ook een 
geweldige quilt! 

Die traditionele patronen,
hier een 
old maid's puzzle
doen het altijd weer goed.

Buuv kan er echt trots op zijn.

Het patroon vond 
ze in een
Quilt & Zo. 


maandag 24 juli 2017

Maandag wasdag!


Maar je kunt met wasknijpers 
natuurlijk 
ook hele andere dingen doen! 

Een bakje maken voor 


een set boekjes bijvoorbeeld.


Ik maakte kleine katerntjes van 3 blaadjes
om op te tekenen.

Met zo'n waterverf achtergrond 
is het wat makkelijker werken.
Ik heb in ieder geval geen last van het 
lege blanke vlak.

Ik maak kleine doodles.

Dat alles naar een boek van 

"If you can doodle you can paint". 


En maak gebruik van de verfvlekken 
om de tekening op te bouwen.

Niet echt een doodle dit...


En deze ATC's ook niet helemaal.


Ik vond de inspiratie
ervoor wel in het boek.


Kleine boekjes maken is echt 
een "kleine Anny activiteit".

Ik deed het als kind al graag.

Wie weer is het wel leuker dan tekenen? 

donderdag 20 juli 2017

Niks.

Effies 

h-e-l-e-m-a-a-l

niks! 

Is natuurlijk niet helemaal niks.


Deze collage lag al 
een tijdje te sudderen.

M'n toevlucht maar genomen
tot 
het principe van

"glue it down"

En eerlijk gezegd ben ik best tevreden. 

vrijdag 14 juli 2017

Een brief van de Koning.

Nou ja, van het secretariaat.

Maar omi was er niet minder trots op.


Haar feestelijke corsage lag al klaar.

De oude Mevrouw Rafel werd gisteren 

100.

Natuurlijk hielden we de festiviteiten
beperkt.
Maar het is precies zo verlopen 
als ze zich voorgesteld had.

Zo zei ze tenminste na afloop.

We hielden een koffieochtendje
in "De Pluktuin".
Haar favoriete locatie.

Nadat ze me een heel verhaal
had horen afsteken
over mogelijke locaties etc.
kwam er aan het eind een klein stemmetje:
"Niet zo chique, ik wil zo graag naar de Pluktuin".

Het was een beetje gekkenwerk 
afgelopen week.


De Post maakte overuren.


Evenals de bloemisten.

Bij thuiskomst gisterochtend
was de voordeur onzichtbaar
door de emmertjes bloemen.
Gelukkig kwam de buurvrouw al snel
met extra vazen.


Sommigen zijn werkelijk 
reusachtig.

Het was ook een beetje 
gekkenwerk omdat ik geen auto had.

Uiteindelijk moest ik een 
nieuw stuurhuis.
Dat klinkt kostbaar.
En dat is het ook.

Het is vooral zuur
 omdat het komt door een
fabrieksfout in een pomp.
Daar was een coulanceregeling voor.
Maar daar val ik buiten omdat 
ik niet zoveel kilometers maak
en de meeste auto's daar voor het laatst 
3 jaar geleden mee te kampen kregen! 

Overigens zijn die pompen 
nog in een uitzending van
"Radar"
geweest. 

Gekkenwerk ook omdat 
ik m'n geklede jurkje 
dat ik voor de gelegenheid
had bewaard 
veel te deftig vond.


Ergens moest nog een vrolijk
gebloemde lap liggen! 

Dus het succespatroon maar weer 
opgezocht en weer 
achter de machine gekropen. 

Ha, daar is Marja van De Pluktuin 
met de rekening! 
Ga ik die nog betalen.

En dan even niks! 

Fijn weekend. 








maandag 10 juli 2017

Toertje bij de Tour.

Bij de zomer hoort 's middags
als ik na m'n slaapje 
uit bed rol 
een kop koffie bij de Tour.

Niet voor de wielrenners.

Maar voor het land,
de leuke dorpjes, de gele graanvelden.

Het voelt af en toe een beetje
dubbel.
Eigenlijk zou ik niet moeten kijken.
Volgens mij is het 
onmogelijk
om zo'n prestatie te leveren
op alleen een bruine boterham! 

Maar goed, ik doe het toch.

En dan zit ik heerlijk 
wat te knoeien met draadjes.


Zo breide ik de mittens af.

Alleen de draadjes nog! 


En ik startte met een muts.

Ook weer met die leuke 
Shetlandse huisjes. 

Nee, ze passen niet bij elkaar.
Het materiaal is ook anders.

Wat dat betreft is het echt restjesdag.

De mittens zijn van Rowan Tweed,
de muts van shetland wol van Finlandia.

Wie weet als het goed afloopt met de muts
maak ik wel een setje. 



woensdag 5 juli 2017

Een dagje zonder.

Ha, zonder telefoon, denk je dan al snel. 


Nee! Zonder de familie Cazalet.


Het eerste deel verscheen hier in 
het Nederlands 
een dikke maand geleden.

Oh, een dagje zonder was zou ook
wel eens leuk zijn.
Even de droger uitzetten! 
Ben zo terug. 

Die Cazalet-familie
gaat echt onder je huid zitten.
Natuurlijk kon ik niet wachten op het
tweede deel dat pas in 
het najaar uitkomt.

Ik bestelde de overige 4 delen 
gewoon in Engeland.

En zit nu middenin de Tweede wereldoorlog.
Het tweede deel
"Marking Time" heb ik net uit.
(niet op de foto) 

Ik snap wel dat het zo'n succes was 
in Engeland.
Goed geschreven.
Sommige hoofdstukken worden vanuit
verschillende familieleden verteld.
Soms is er een hoofdstuk
waarin 1 persoon een hoofdrol speelt.

Zo worden gebeurtenissen 
uitgediept en verklaard. 

Op het ene moment 
zit je met de kokkin de en chauffeur
in de bioscoop.

Even verder vraagt een van de tieners 
zich af 
waarom haar ouders elkaar 
niet de waarheid vertellen over een onderwerp.

Je snapt dat dus er niet zoveel tijd overblijft voor de
draadjes en lapjes.
Bovendien is het mooi zomerweer.
Tijd om erop uit te trekken.


Ik tekende wat op het ateliertje.


Het vel me op dat ik wel heel veel 
beestjeskaarten
koop of krijg! 


En het jaar is ook al weer half om! 
M'n dagboek hangt nu al aan elkaar 
met washi tape!