maandag 27 juni 2016

Nuttig.

Komt dat even goed uit: 

ik wacht op de loodgieter.
Nee, gelukkig geen lekkages.

Het is hier in het westen op 1 nacht na
vreselijk meegevallen met 
het weer.

Nee, ik moet gewoon een 
nieuwe keukenkraan.

De oude zit er al in sinds ik in 1980
in dit huis kwam wonen.

En verder kan ik niks.


Nou ja, ik zou wel wat anders kunnen gaan doen hoor.

Maar buiten kan echt niet.

Die "murenmannen"
van de buren maken toch een 
zooi! 


M'n tuintje heb ik al -tijdelijk- opgeheven.

En overal loopt rood baksteenstof van de ramen en muren! 

En binnen kun je nauwelijks denken door het lawaai.


Het werd zo leuk.

De eerste aardbei.
Alweer een dikke week geleden.


En de eerste  courgette.
Mmmm...  ratatouille! 


Af en toe een tekeningetje om mezelf aan 
te sporen mijn vrije dag niet te verlummelen.


Eindelijk komt er schot in het middenstuk 
van "ontploft". 


Ik probeerde wat te journallen.
Met zelfgetekende fantasiebeestjes
volgens het boek van Carla Sonheim.

In de krant stond een inspirerend
stukje over de lege dierentuin in Emmen. 


Daar wonen volgens mij nog wel meer 
fantasiedieren.

Hoewel... al die slakken meten zonder huisje 
in de tuin zijn wel een kwelling hoor.

Ze eten alles op en 
zolang het niet droger wordt 
tieren ze welig. 

Iech, ze (die murenmannen) zetten een soort 
hogedrukspuit op m'n ramen om alles schoon te wassen,
dat doen ze dan wel weer! 

Wie weet stoppen ze wel snel voor vandaag.
Ze waren er tenslotte al om 7 uur vanochtend 
en het is nu kwart over twee.


Het merklapje van de Quilthoeve is ook af! 

In 4 weken! 

Let wel: dat is een persoonlijk record.

Ingrid van de Quilthoeve zei nog optimistisch:
"Maar dat is toch voor het eind van de zomer wel af"
toen ik zei:
"Het wordt wel een meerjarenplan hoor"

Oh, ik hoop wel dat dat niet het eind van de zomer betekend.


Voorlopig ga ik maar weer verder met mijn 
"Lieve Lita" lapjes.

Lieve Lita,

Af en toe val ik voor de charmes van een lief 
borduurlapje.
Dat is allemaal goed en wel
maar
er gaat zoveel tijd in zitten.

Het lapje gaat zo meteen in het 
borduurkoffertje
en 
ik doe er niks meer mee.

Waarom doe ik het.
En is het nog af te leren? 

Toch benieuwd of Lita raad weet. 



1 opmerking:

  1. heerlijk Anny, je bent me er een hoor....
    lekker positief en optimistisch. ik houd daar wel van.
    sterkte met die mannen en droom maar lekker verder.
    groepjes
    Wietske

    BeantwoordenVerwijderen