dinsdag 30 september 2014

Optellen.

Mijn "pockets of posies" quilt groeit zo stilletjes weg.

Allerlei losse onderdeeltjes.


Ik maak eerst verschillende randen en ga daarna de quilt pas 
in elkaar zetten. Omdat ik wil dat de verschillende onderdelen goed 
bij elkaar passen
Want met deze kleuren werk ik niet zo vaak.
De laatste keer was zeker 22 jaar geleden
De samplerquilt die ik maakte bij Ted Storm.
Daar bestaat geen digitale foto van zie ik nu. Oei! 


Van de "pocket" is tenminste de mand in het middenstuk klaar. 


En  de blokjes voor verschillende randen zijn ook klaar. 


Verleden week was het druk met verschillende Bee's.
Gelukkig wordt op beide Bee's ook stevig doorgewerkt zodat er 
ook weer 2 mandjes aan mijn collectie konden worden toegevoegd.


Die mandjes, dat zijn toch wel de reden om de quilt te maken.
Ik weet nog niet of al deze mandjes echt in de quilt gaan komen 
want sommige zijn speciaal gemaakt voor de fellere versie 
die ik eerst wilde maken. 

Even afwachten maar en straks alle kleine deeltjes optellen
tot een grote quilt.


Op een van de Bee's was ook de buurvrouw.
Je weet wel van "quilts van de buurvrouw" met een
echte herfstachtige wandquilt.

Het mag dan wel nog heel mooi weer zijn


ik denk wel dat dit voorlopig het laatste bosje lathyrus is van
dit jaar!


Het is al echt herfst in de tuin van de oude mevrouw.
De venkel zit vol met zaad en ruikt heerlijk! 

vrijdag 26 september 2014

Handige hulpjes.

Toen ik afgelopen woensdag naar de oude Mevrouw Rafel 
ging regende het pijpenstelen! 
Geen weer om een mandje mee te nemen.

Meestal neem ik een werkje mee om onder de koffie te doen.
Snel pakte ik een lapje met een klos garen en een naaldje
en stopte het in in mijn tas.

Maar geen schaar. 


Dus pakte ik een schaar van de oude mevrouw.
Niet een schaar:
DE schaar.

Als klein meisje in  de jaren 50 was dit naast een 
nagelschaartje de enige schaar in huis.

Een schaar met een verleden. 

Als jong meisje kocht mijn moeder de schaar bij iemand
die met negotie langs de deur kwam.
Tenminste, zo verteld zij dat altijd.

Tot in de jaren 50 kwamen er mensen langs de deur met 
stoffen en allerlei kleine fournituren.
Ik herinner me nog de opwinding die dat gaf als 
de man met de stoffen langs kwam bij oma bij wie we inwoonden! 

De schaar was een van de weinige spullen die de 2e 
wereldoorlog overleefde! 
Alles uit haar uitzet ruilde mijn moeder voor eten.
Maar de schaar kon ze niet missen! 


En nu heb ik misschien wel 10 scharen...

En dan al die ander handige hulpjes! 
Ik heb lekker nu een roze! 

Zonder draadinsteker zou ik niet meer kunnen! 
Ik heb er inmiddels een versleten.

Zeven jaar geleden kreeg ik hem op Sintekerst.
DE avond van onze nog steeds betreurde ter ziele gegane
quiltgroep.
Eigenlijk moest je iets zelfgemaakts geven.
Maar ja, soms lukt dat niet en ik dobbelde om
die handige draadinsteker! 

Wat heb ik er een plezier van gehad.
Maar deze week weigerde ineens de veer en een draad kwam wel af en 
toe in de naald maar beschadigd.
Dus nu heb ik lekker een roze! 

Verder ben ik nogal een ouderwetse quiltster.
Ik gebruik zelfgemaakte mallen en rijg mijn 
appicatielapjes gewoon om met een draadje. 


 Mevrouw Rafel dateert nog van voor de eerste quiltwinkels in Nederland en 
in de eerste quiltwinkel die ik ooit bezocht in mijn leven,
ergens in de jaren 80 kocht ik dit malletje.

Nooit gebruikt.
Afgelopen zomer dacht ik er zelfs nog over om het weg te doen.
Maar kijk eens.
Dit malletje van anderhalve bij anderhalve inch komt nu 
goed te pas bij mijn Pockets of Posies want 
daar komen een heleboel randjes in voor van 
deze kleine blokjes! 
Toch wel handig zo'n stevige mal!   

maandag 22 september 2014

Vrolijk weerzien!


Afgelopen weekend zocht ik mijn crisisdekentje maar weer op! 
Het is voor mij altijd weer een verrassing om te zien 
hoe leuk ie eigenlijk is. 

Begonnen met restjes sokkenwol 
( vandaar het crisis in de naam). 
Maar allang een project waar hogere economie aan te pas kwam 
omdat ik toch maar een paar bollen jeanskleurige sokkenwol toevoegde! 
En dus dekt de naam niet helemaal meer de lading! 

Het is heerlijk breien


met telkens een kleine dominosquare. 

Mijn bloemensjaal is op de rand na klaar.
En...
de knipbies moet nog afgezigzagd 
(is dat wel goed Nederlands?).
Daar moet ik even de tijd voor nemen.
Griezelig vind ik het niet meer maar het moet wel 
rustig gebeuren en niet eventjes tussendoor


 zoals het knippen van twee mandjes van de Pockets of Posies.

Dit is de Bee week! 
De Bee's die ik meestal bezoek vallen allebei in  dezelfde week
en dan moet er een werkje klaarliggen toch? 

vrijdag 19 september 2014

Van vroeg tot laat.

Heel lang geleden werkte ik hier in het dorp 
als lerares op de huishoudschool.

Af en toe kom ik dus ook oud-leerlingen tegen. 
Zo ook vanmorgen.

"Juf, (sommigen zeggen nog steeds juf ook al zijn ze inmiddels oma!) 
het is buiten 23 graden hoor! 
En 't is pas september!" hoorde ik.


Ha, ha, ik kocht alvast deze leuke kerstboom.
Beetje vroeg, kijk eens buiten daar is het hardstikke warm maar 
och ik wilde er eens een keertje vroeg bij zijn. ;-) 

Hij blijft niet staan hoor.
Morgen gaat ie even naar de zolder. 


Precies op tijd ben ik met m'n breiwerk.
Nog 3 toeren en ik kan de knipbies vastnaaien en
beginnen aan de rand. 


Mooi op tijd om mee te gaan doen aan de nieuwste 
knit-a-long (KAL)
van Rowan

Zij hebben een mysterie ontworpen door
Kaffe Fassett.

Er zijn door de garenfabrikant in samenwerking met Kaffe 
4 mooie kleurcombinaties samengesteld.
Jammer dat het materiaal wel erg prijzig is! 
Maar ik denk er ernstig over na. 
De bedoeling is een deken te breien van negen verschillende
blokken die elk zeven keer worden herhaald.


Nee, echt achter loop ik pas met mijn Pockets of Posies.
Ik maakte de mand nu voor de derde keer.


Eindelijk ben ik tevreden.
Nog niet alles staat vast maar dat is een mooi werkje als ik 
zo de laptop voor deze week afsluit.
Even niet online. 
Even wat anders. 
  




maandag 15 september 2014

Grijs.


Och heden, het gaat van kwaad tot erger! 
Was het in het vorige blogje nog bruin en beige.
Nu is het grijs! 

Hoewel, grijs is bij Mevrouw Rafel geliefder dan bruin en beige! 
Ooit maakte ze er zelfs een journalblad over.


Het weekend had een klein toefje grijs.
Want de stoffenclub van Birdblocks was deze maand grijs.

Maar verder is het helemaal niet grijs! 
Wat een prachtig najaarsweer.
Het is niet goed voor de productie.
Ik heb nauwelijks een naald in handen gehad.

Maar volgens de nieuwe wekelijkse Flow mag het:
je tijd verkruimelen.
Leuk idee van Flow zo'n wekelijks schriftje.
Mollie Makes had ook een tijd een wekelijkse digitale versie:
Gathered.
Maar die is inmiddels een zachte door gestorven.
Ben benieuwd hoelang deze Flow weekly het uithoudt. 


Tijd verkruimelen lukt maar al te goed zo in mijn prieel.
Het is bijna een geheime tuin.


En met zoveel lekkers boven je hoofd is het goed toeven! 
Het lijkt wel alsof de druiven dit jaar niet opraken. 


Maar ja, een gezellig hoekje heb je nooit alleen! 

vrijdag 12 september 2014

Bruin.

Mensen in mijn directe omgeving weten het wel:
Mevrouw Rafel is geen liefhebster van bruin en beige.

"Ik wil beslist geen beige bejaarde worden", zegt ze dikwijls.


Iedereen van de tekencursus herinnert zich nog de pret die ontstond toen 
ik een bruin kleurpotlood moest lenen in de les.
Ik koop mijn kleurpotloden dikwijls los.
En bruin? 
Wat moet je ermee?
Nee, die koopt Rafeltje niet.

Maar de laatste tijd sluipt er steeds meer bruin in mijn leven.


Vorige week kocht ik stofjes met bruin erin.
Of zelfs bruine stofjes! 


Op het dienblad waar mijn werkmateriaal op ligt als ik lapjes 
aan elkaar zet rukt bruin en beige op.


En ik stikte zelfs deze beige met bruine blokjes aan elkaar! 


Zelfs de pecannoten- karameltaart die ik bakte om bij 
Heel Holland Bakt gezellig met een groepje op te eten was
 bruin! 


Om een van de "Drawtiptuesday's" te tekenen 
van Koosje Koene gebruikte ik een bruin kleurpotlood.


En mijn beige armkous voor mijn oedeenarm bezorgde me een 
blauw oog! 
(Dus als je Mevrouw Rafel tegenkomt niet denken dat ze gevochten heeft!) 
Bij het aantrekken van de kous schoot mijn hand uit.
Je moet ook zoveel kracht zetten om die kous goed aan te krijgen.
En dan gebeurt het weleens dat de hand die de kous aantrekt 
losschiet en  ik mezelf een flinke klap geef.
Ooit bezorgde ik mezelf eens een dikke neus.
En nu dus een dik en blauw oog! 



maandag 8 september 2014

Heel Holland bakt.

"Oh, pecannoten vergeten!"

Vanmorgen in de supermarkt zag ik bij het op de band leggen van 
al mijn boodschappen dat ik vergeten was om pecannoten 
mee te nemen voor de taart 
die ik halverwege de week gepland had om te bakken.

"Ga ze maar snel nog even halen hoor!", zie de kassiere.

Gelukkig is ze net zo gek op bakken als ik.
Dus al gauw kwam de eerste aflevering van 
"Heel Holland bakt" van gisteravond ter sprake.

Ja, wij baksters hebben het er maar weer druk mee. 


Niet alleen Holland maar ook  Engeland is nog volop bezig.

En laten ze daar nu de herhaling hebben staan op de zondagavond vroeg.
Om half zes tot half zeven Nederlandse tijd! 

En dan daarna wat later op de avond ook nog de Hollandse aflevering.
Poeh, dat is wel een beetje veel van het goede.
Licht misselijk vertrok ik naar bed. 

En... we houden er ook heel wat kookboeken aan over.
Nu leest Mevrouw Rafel zoals ze al vaker vertelde kookboeken 
alsof het romans zijn! 


Het allereerste Hollandse boek, dat ik in mei voor mijn verjaardag kreeg 
heeft voor een deel vertaalde receptuur uit een Engelse uitgave.
Dat staat keurig voorin het boek. 
En de receptuur is gewoon betrouwbaar want een boek ven 
Linda Collister 
daar kun je gewoon van op aan dat de recepten kloppen! 
Maar het is een beetje jammer dat het nu dubbel is.
Liever had ik een geheel Hollands boek gehad. 

Het valt me op dat in  kookboeken lang niet alle recepten kloppen.


Deze geitenkaas preitaart uit een Allerhande lukte  afgelopen week wonderwel.
Maar een recept van Yvon van Boven uit haar boek Winter 
was na een uur nog niet gaar! 
Terwijl 35 minuten met rauwe aardappels in een ovenschotel 
volgens haar voldoende zou moeten zijn...
Ik dacht al dat klopt niet maar zoveel tijd had ik nou ook weer niet ingepland! 
Je ziet ook ervaren kooksters hebben weleens pech.  

Lang niet alle kookboekenschrijvers testen hun receptuur heel uitgebreid.
Gewoon ook omdat het heel tijdrovend en kostbaar is. 


Je begrijpt dat al dat gekook en gebak niet echt goed is voor de lijn! 

Gelukkig denken de buurkinderen mee.
Die spelen af en toe nog heerlijk buiten.
Spoorzoekertje.
En op het stoepje voor mijn voordeur staat:

Spring 3 x! 

Tot nu toe heb ik me weten in te houden.
Maar dat duurt niet lang meer.

vrijdag 5 september 2014

Vriendelijk.


Dit is de vriendelijkste hond van de hele wereld! 

Kijk maar:


Zo staat ze in de cursuspresentatie van de Quilthoeve.

En ze heet LIZZY! 

Je begrijpt dat mijn eigen Lizzy naast haar schoenen loopt van trots.

"Lizzy is lekker een de vriendelijk hond!"

Ik hoef natuurlijk niet te vertellen dat dat onze Tollebol helemaal 
niet zint.
Poeh, vriendelijk het zou wat! 
Een kattenkop! 
Dat is zijn zusje.
Maar vriendelijk?
Hem was een broertje beloofd.
En er kwam een zusje....
Nou ja, hij doet het er wel mee. 

Om meer ruzie te voorkomen heb ik maar snel gezegd 
dat de STOFFEN Lizzy wel heel vriendelijk is.
Misschien wel de vriendelijkste hond ter wereld
zo met een vogeltje op haar neus! 

En ook zo makkelijk.
Hoeft nooit uitgelaten,
Kotst nooit je boel onder en hoeft ook nooit naar de dierenarts! 

En je kunt haar zelf maken.
Bij de Quilthoeve.


Daar is vandaag en morgen de 
cursuspresentatie voor het komende seizoen.


De gezelligheid begint al buiten. 
Met lieve stofjes.
Ik vond voor een klein prijsje mijn favoriete roze stippen met bruine
ondergrond stof!  


Binnen is het natuurlijk ook genieten.

Er zijn veel verschillende cursussen in patchwork, quilten,
borduren en kartonnage.
Eigenlijk moet je zelf maar even langs.

Of minstens even langs het blog.

donderdag 4 september 2014

Warme wollen winter wanten.

Begin van de week toch maar even het atelier opgeruimd.


Nou, even, het is altijd een vreselijke klus.

"Hou het nou eens zo!" denk ik dan.
Maar ja. Zo gaat het nu eenmaal.

Tussen al die rommeltjes vond ik ook een eenzame want.


Ha, de zoenende eekhoorns. 
Inmiddels heb ik al weer 2 andere paren gebreid maar die 
eekhoorns bleven maar liggen.
Dat kwam gedeeltelijk doordat ik echt even 
rustig moet zitten om het patroon in te breien.


En de opzetrand is met een vlechtje.
En Mevrouw Rafel is ALTIJD vergeten hoe dat ook weer moest.

Gelukkig is er You Tube.


 En dit handige boekje van de Dutch Knitters.


Kijk dit is zo'n vlechtje van dichtbij.

Vanmiddag in de tuin eerst eens de tweede want opgezet 
zodat het eerdaags ook op deze want 


Zoenen, zoenen, zoenen wordt!

Het patroon is als pakketje te koop bij Astrid

maandag 1 september 2014

Overrekenen

Op dit moment voel ik me als
"Hansje in Bessenland". 

Of out of my comfort zone 
zoals we dat in goed Nederlands zeggen. 


Alle felgekleurde lapjes zijn even aan de kant. 

Dat komt door al die mooie klassieke stofjes.


 De Pockets of Posies quilt die ik in mijn hoofd heb 
is helemaal niet zo kleurig.
En zeker niet zo kleurig als het eerste blok dat ik maakte.


Overrekenen dus.
Uithuilen en opnieuw beginnen.
(Er is overigens geen traan gevallen hoor!) 
Uithalen is ook niet aan de orde.
Dit eerste blok laat ik nu even liggen.
Wie weet komt er ooit een kleurige Posies.

Maar eerst wat zachtere tinten. 


En dat valt niet altijd mee.
ik werk niet vaak met deze stoffen.
Alleen dat plaatje in mijn hoofd...
Dat moet ook uit mijn handen komen. 
Daarom maak ik eerst een aantal kleinere blokken en 
ga daarna weer aan de centrale mand beginnen.

Waar ik niet hoef over te rekenen is mijn breiwerk voor 
de bloemensjaal.


Ieder vrij momentje pak ik de naalden weer op. 
Jammer voor de gehaakte deken.
Die heb ik maar even op vakantie gestuurd! 


Onder het breien is er ook nog iets te snoepen.
Druiven uit eigen prieel.

En ja, Westlandse meisjes: jullie zien het goed,
Mevrouw Rafel had dit jaar geen tijd om haar druiven te krenten.
(Krenten is de kleine korrels verwijderen als de druiven 
net gezet zijn zodat een mooie tros ontstaat). 
Maar ze smaken er niet minder om.