zaterdag 28 juni 2014

Postzegels sparen.

Inmiddels heb ik al een behoorlijk album vol! 
Kijk maar:


Nee, ik ben geen nieuwe hobby begonnen hoor.
Dit is een deel van de blokjes voor mijn postzegelquilt.
De blokjes van 4 bij 4 moeten hier nog wel aan elkaar gezet worden. 


Heerlijk om even snelheid te maken met de machine.
Het begint natuurlijk met strookjes snijden 
en aan elkaar zetten. 


 Er dan mooie stapeltjes van maken.


En dan roetsj roetsj al die leuke combinaties aan elkaar zetten.


Even strijken en dan begint het kiezen weer.
Even onder de machine...


En de stapel is weer een stukje gegroeid! 

Niet zo hard als dat ik zou willen.
Dat komt door de grote gehaakte deken.
Ik kan hem niet laten liggen! 
Nou ja nog 1 toertje dan? 



maandag 23 juni 2014

Rood en rozig.

Dit wordt een nogal rood en rozig blogje. 



Allereerst het rood.
Sinds een paar maanden doe ik mee met de kleurige stoffenclub
van "Birdblocks".
Deze maand waren de stofjes rood.
Iedere maand komt er een andere kleur.
Zo bouw ik weer een lekkere stapel kleurige stofjes op.

De hondjes waren weg van de dalmatiers.
"Oh, krijgen wij zo'n dekentje", vroegen ze.
Nou, dat valt nog te bezien! 


Het kleine dekentje van de crochet-a-long past precies in hun mand.
En heeft behoorlijk wat rood. 


De tweede grote c-a-l-deken groeit gestadig door.
Eigenlijk doe ik weinig anders dan haken.
(Met dit mooie weer en met het meeste werk aan m'n huisje 
aan de kant loop ik de kantjes er een beetje af!).
Het is zo'n werkje dat je gemakkelijk oppakt.
Voor deze grote deken heb ik niet zo'n strak kleurschema als voor het 
kleine dekentje. 
Ik gebruik gewoon wat er nog in m'n voorraad ligt.


En ook rood: alle stokrozen in mijn voortuin.
Deze staat half voor mijn voordeur. 
Te mooi om weg te halen toch. 


Tenslotte: eindelijk weer eens rozen op m'n blog.
Gewoon uit een bos bij AH.
Eerlijk gezegd ben ik meer van rozen in de tuin dan rozen in een vaas.
Maar deze dikke bos kon ik niet laten staan.
Als er in de winkel een nieuwe partij bloemen komt gaan de oudere 
meestal voor 1 euro per bos weg en ja, zeg daar maar eens 
nee tegen!

En dan nog even een proefje:


De foto's op het nieuwe toestel zo zo groot dat het uploaden uren duurt.
Dus even de foto wat kleiner gemaakt
en kijk het lukt.
Oh, ik leer het wel hoor! Ben echt trots dat ik het uitgevogeld heb.
De stapel kleurige blokjes groeit een heel klein beetje. 

donderdag 19 juni 2014

Boek.

Na mijn vorige blogje kreeg ik wat vragen over 
welk boek ik het nou eigenlijk had 
in verband met minimal quilts.


Dat is "Quilting, line & color".
van 
Yoshiko Jinzenji.

Het boek is van 2010
en uitgegeven door Interweave.


Meer info op interweavestore.com

Omdat ik net een nieuw fototoestel heb kan ik geen kijkje 
binnenin geven.
Ik had al wat foto's geupload



Onder andere deze van mijn zomerquilt die 
"Summerholiday"
gaat heten.
Maar hoe ik het precies voor elkaar kreeg weet ik niet meer...
Knap he? 

dinsdag 17 juni 2014

Even snel?

Herinner je je nog die grote klos wit garen?
Nou, die staat op de machine om even snel *U* een 
zomers quiltje te maken. 


Oh, nee he, Meneer Google doet het weer:
de foto dwars wegzetten.
Dus lezers: even het hoofdje scheef! 
Dank je wel.

Maar goed, na een halfuurtje stikken en spelden lag dit lieve stapeltje
klaar.


Ik heb gekozen voor een snelle methode om een zomerse quilt te maken.
Een postzegelquiltje.

De laatste tijd hang ik nogal eens op de computer.
Ik ben niet een echte voetbalfan en van detectives hou ik ook al niet!
 Geen tv voor Mevrouw Rafel.

Dus vulde ik m'n tijd met zoeken op Pinterest.
Je vindt rafels en rozen hier.

Het viel me op dat ik die heel eenvoudige quilts erg leuk vind en ze vaak kies. 
Ook hele minimal quilts hebben de laatste tijd m'n voorkeur.
Daar heb ik ook een leuk boek over.
Maar echt zelf aan de slag met dat hele minimale en dan overvloedig
doorpitten om daar een patroon van te krijgen,
nee, daar ben ik nog niet aan toe.
Gewoon omdat ik te weinig tijd heb voor experimenten.
Mantelzorgen kost veel tijd en 's avonds op 
Pinterest hangen is een ding maar naald en draad opnemen 
en aan de slag: daar heb ik echt geen puf meer voor! 




zaterdag 14 juni 2014

Rafels en stokrozen.

Naast een groot liefhebster van rozen is Mevrouw Rafel
ook helemaal weg van stokrozen.


Bij mijzelf staan ze nog niet in bloei.
Maar de voortuin van de oude Mevrouw Rafel ligt wat meer op de zon 
en daar staan ze in volle bloei.


Zo teer, het lijkt wel papier. 
Ze zijn zeker een maand eerder in bloei! 

Al dat mooie weer is niet erg bevorderlijk voor m'n productie.


Een steekje haken aan de grote deken lukt buiten nog wel.
En ook het kleine dekentje is helemaal bij met de randjes.

Met de borduurrandjes van randje per week is het minder goed gesteld.
Ik lig weken achter.
Voor mij is het zulk nutteloos werk.
In m'n hart ben ik toch wel een stijve Hollandse calvinist hoor.
Werk moet toch wel enig doel dienen schijnt. ;-) 


Kijk zo'n kilometer wit garen: daar gaat vast en zeker iets nuttig mee ontstaan.


Als er tenminste op mijn tafel in het atelier nog ruimte is om te zitten!
(Het valt wel mee hoor, mijn laptop past er nu ook tussen) 


Met deze strookjes witte en gedessineerde stofjes heb ik een zomers plannetje.
Dus zet ik op het plekje van de laptop nu de naaimachine 
en ga ik aan de slag! 








maandag 9 juni 2014

Landgoed Longbourn.

Landgoed Longbourn? 

Bij echte Jane Austen-fans gaat nu een lampje branden.

Longbourn is het huis van de familie Bennet
uit 
"Pride and Predudice".
(In het Nederlands heet het geloof ik "Trots en Vooroordeel").


In dit boek wordt het wel en wee van de mensen
die downstairs op het landgoed wonen en werken beschreven.

Voor de hardcore Jane Austen fan waarschijnlijk niks minder dan
heiligschennis! 
Maar het is een prachtig boek met veel oog voor detail.
En verder vertel ik lekker niks! 
Gewoon zelf lezen en genieten.

O ja, onze Tollebol die eigenlijk Ptolemy heet is helemaal in 
z'n nopjes:
eindelijk eens een boek waarin er iemand net zo heet als hij! 

Ik zocht voor hem een echte niet vaak voorkomende Engelse naam.
Nou, dat arme beestje heeft het geweten!
Niemand weet hoe ze die Pt uitmoeten spreken en zo begonnen
ze bij de dierenars al snel met Tolly.
En dat is zo gebleven..

Je begrijpt dat hij het boek daarom ook warm aanbeveelt! 
En... het gaat goed met hem.
Hij heeft geen medicijnen meer en eet bijna weer hetzelfde als zijn zusje.  



zaterdag 7 juni 2014

Haast.

Het is echt zomers in huize Rafel.


Gistermiddag was dit een heerlijk plekje in de tuin om lekker lui te lezen
en om wat haaksteekjes te doen.

Ik kocht  de nieuwste  "Flow".
Met als thema haasten en stilstaan.

Er werd me een zomer vol getreuzel, geslenter en lekker veel inefficiënte 
middagjes gewenst. 

En laat dat nou helemaal lukken! 


Met m'n grote crochet-a-ling haakdeken 
en


een gezond zomers tussendoortje lukte dat best. 

Maar nu is het er ondanks alle schaduw niet uit te houden zo heet.


Het is hier ook hollen of stilstaan met de zomer! 

En met het haakdekentje is ook iets geks:
de steken lijken zich zomaar te vermeerderen.
Met m'n kleine babymaat heb ik er niet zoveel last van.
Maar dit grote deken!
Het is tellen en nog eens tellen.

Na de toer met de bubbelsteken had ik er ineens 24 steken meer.
Ik snap wel hoe ik daaraan kom: de bubbel haak ik dubbel over
anders komt er een gat. 
Maar dan moet in natuurlijk niet vergeten om ze de volgende
toer weer af te minderen. 
O,o,o.

En die haast?
Sinds ik alweer 24 jaar geleden kanker kreeg heb ik altijd haast.
Haast om te leven.
(denk ik)
Dat zou nou weleens over mogen zijn.
24 jaar is wel heel lang.
Maar helaas... 
Och, zo doe je nog eens iets *U* 

woensdag 4 juni 2014

Plannetjes.

AL 3 weken heb ik geen quiltnaald in handen gehad! 

Ik moet het werk ook nog helemaal uitzoeken.
Een voordeel is er wel:
ik zie alles weer met een frisse blik. 

Wel ben ik begonnen met de 

Index-card-a-day challenge.


De bedoeling is om iedere dag gedurende
de maanden juni en juli een 
indexkaart te veranderen in een of ander werkje.
Een mooie gelegenheid om weer eens lekker te gaan tekenen
en knoeien met inkt en verf. 

Alleen: indexkaarten waren vroeger van karton.
En nu is het plastic fantastic!
Dus gebruik ik gewone kaartsysteemkaarten en 
omdat ik de ruitertjes erop wel leuk vind
kocht ik bij m´n hofleverancier losse ruitertjes. 

Het idee van de challenge vindt je op haar website. 


Verder denk ik al aan de winter.
Er ligt hier al een tijdje een aantal bollen Noro Taiyo.
Een katoenen garen met wat wol en zijde erin en met een klein
beetje polyester om het garen sterker te maken.
Daar wil ik een mutsje van breien. 
Maar ik moet nog wel wat proefjes doen want  het originele
patroon gebruikt een andere kwaliteit garen. 

Je ziet plannen genoeg.
Als ik dit nu zo schrijf moet ik ineens aan die reclame denken 
waarin gezegd wordt: 
"Plannen genoeg, Stanley, maar kan het ook allemaal?

Daar wordt verwezen naar de financiele situatie van de net gepensioneerde...
Maar Rafeltje zoek vooral tijd! 

Voorlopig kost Tollebol nog veel tijd.
Hij knapt wel op maar heeft een stevig jasje uit gedaan zoals we 
dat hier zeggen. 
Hij bedankt nog voor alle goede beterschapswensen: WOEF! 


zondag 1 juni 2014

Wat een dag!

Nog nooit was 29 mei, afgelopen Hemelsvaartdag zo koud.
En ik kan het weten want het is mijn verjaardag! 
Meestal is het heerlijk Hollands zomerweer.

En nog nooit was mijn verjaardag zo chaotisch.

's Morgens vroeg werd ik wakker van de hondjes.
En niet zomaar:
Tolly had een maagbloeding.
De kleine schooier! 

Je begrijpt dat er ineens heel wat op te ruimen viel en 
dat ik zo snel als het kon verdween naar de dierenarts.

Het is een raadsel hoe die bloeding is ontstaan.
Niks gemerkt van maagklachten de weken ervoor.

Ook had hij geen vreemde dingen (vergiftiging) of scherpe 
dingen gegeten. 
Daar let ik altijd goed op.

Een ontploffende tumor lijkt het ook niet.
Dus was het een bacterie of virus. 

Inmiddels is de kleine zieke aan de beterende hand.
Gelukkig maar.
Hij krijgt weer praatjes en zat net de buurkat nog achterna!

Maar m'n verjaardag viel danig in het water.


Hoewel de cadeautjes toch wel binnen kwamen
waaronder een aanvulling van m'n Bunzlau servies.


Zoals je weet heb ik een "serviezenverslaving".
Ik ben gek op serviesgoed en mix & match van alles bijelkaar.


 En de verjaardag: die doen we eerdaags nog maar eens dunnetjes over! 
Een mens wordt maar een keer 65! 
Ja, vijfenzestig! 
Het doet geen zeer hoor
en 
gelukkig is van binnen een stukje altijd 8 gebleven!