vrijdag 28 februari 2014

Zoet.


Ieiech! Hij wordt toch zo zoet.
M'n tandglazuur doet al pijn als ik ernaar kijk.
Ja, m'm Pockets of Posies wordt wel erg zoet.

En die mand... die mand...
Vandaag legde ik een donker randje langs de boven en onderkant.

Oei, wat kan ik twijfelen! 

Ik denk dat ik eerst alles maar eens vast ga zetten want nu staat 
het geheel nog in de spelden.
Oei, m'n beste vriendje deze week was toch al m'n tornmesje! 
Maar daarover in een volgend blogje. 

En ja, ik heb een designwall. 

Alleen zit die volgeprikt met allemaal andere dingen.
Op een stoel en een klein ander quiltje gaat het ook. 

Of zal ik toch maar een andere kleur mand...
kortom: hier spreekt een twijfelaar! 

Ik denk dat ik de haakrandjes eerst maar even download. 




donderdag 27 februari 2014

Mail art.


M'n diëtistenpraktijk bestaat allang niet meer.
Maar sommige bedrijven hebben blijkbaar een in steen
gehouwen mailinglist! 

Misschien schrikken ze van deze retourpost! 

dinsdag 25 februari 2014

Gordijntjes?

Zaterdagmiddag, rond kwart voor twee 's middags.
Mevrouw Rafel loopt een eindje om met de hondjes.
In de verte komt een 
mede-randjes-borduurster aangefietst.

"Annieieieieieee! Heb je de randjes al gezien? Moeilijk joh! 
En we moeten met 1 draadje borduren:
het lijkt wel een gordijntje!"

Gordijntje???
Ik heb nog niet naar de randjes gekeken en krijg 
direct visioenen van wapperende witte vitrage.

Thuisgekomen snel naar het blog.
Even printen.


Ja, ja. even printen. 
Het papier loopt vast in de printer en ook nadat ik het allerlaatste snippertje eruit
heb gepeuterd blijft ie halsstarrig volhouden: 

open papier lade! Haal papier eruit! 
Printer instellingen erbij
niks helpt.

Dan maar helemaal opnieuw starten.
Ja hoor. daar is het patroontje.

Ik had het kunnen weten. Dat van die printer.
Als je 's morgens begint met een teen door je sokje 
en als je daarna al je spullen uit je mand verliest omdat de 
bodem eruit valt. Ja dan krijg  je zeker ruzie met de printer. 

Gelukkig ging het borduren zonder problemen en het viel allemaal wel mee.
Zo moeilijk was het niet. 
Ik koos toch om de stiksteekjes met 1 draad Aurifil te doen.
Het is wat grover, maar het kan. 

Kortom:
much to do about nothing

zondag 23 februari 2014

Flowerpower.

Eventjes, heel eventjes maar hoor heb ik overwogen om van de 
pockets o posiesquilt alleen de bloemenmandjes te maken!


Ik ben gek op mandjes en potten met bloemen.
Dat zie je aan de kopfoto van m'n blog.


Maar ik gebruikte ze ook al in de quilt "Dichtbij huis".
Er worden hier heel wat potplanten gekweekt in het Westland.
Met deze quilt deed ik mee aan een wedstrijd van een quiltwinkel 
met als thema vakantie.
Nou blijf ik meestal dichtbij huis.
En dan krijg je dit dus.


Even een bloempot dichterbij.
Ik vind het ook heerlijk om uitgebreid m'n bloemen te borduren.


Dat zie je ook op een detail uit de quilt van de kopfoto.
Die heet trouwens Holly Hobby is weer wakker.
Er zitten ook een aantal Sun Bonnet Sue blokken in en hij is nog steeds niet af.
Maar als ik eraan werk is Holly Hobby dan wel Sue weer wakker.
Het is dus nog een werktitel. 


Ook om m'n tekenwerk te signeren gebruik ik al jaren een bloempot.


Hier zie je de ondertekening van de strip dichterbij! 
Dus het idee om alleen de mandjes te maken heb ik maar losgelaten.


Ooo, meneer Google doet het weer! 
Sorry! Even het hoofd draaien. Dank U.
En dit is een opzetje voor het middenblok.

Blijft over DE vraag van de dag:
Ik borduur het randje per week met Aurifil.
Maar: in het 2e randje van deze week moet met 1 draadje geborduurd worden.
Wie gebruikt ook Aurifil?
En hoe los je het op?

Ik heb een proefje gemaakt en ik ga voor gewoon 1 draad Aurifil.
Daardoor wordt het wat propperig en gaat het kantachtige verloren.
Och, er zijn erger dingen toch? 

donderdag 20 februari 2014

Oranje boven!


De haakrandjes van deze week wist ik wel tot een goed einde te brengen! 
Geen foutjes dus.

Het viel me trouwens op aan jullie reacties op het foutje dat de 
meesten van jullie het ook gewoon zouden laten zitten.
In ieder geval als de fout geen invloed zou hebben op de rest van het patroon.  

Voor de laatste haakrandjes koos ik oranje.
Dit werkje is ideaal om er weer even in te komen als ik 
's middags bij de radio even een kop koffie neem om bij te komen van 
m'n middagdutje.

Vaste lezers weten het wel: Mevrouw Rafel heeft een rare spierziekte 
die haar af en toe tot pas op de plaats dwingt.

En als zij dan om ongeveer half 5 uit bed rolt gaat meestal even radio 1 aan.
En met de Olympische Spelen was er de afgelopen weken bijna iedere dag wel 
een medaille gewonnen.
Wat heet: soms wel 3! 
Hoewel ze zelf niet zo sportief is: als 4e klasser ging ze met een bolletje haakkatoen en 
haaknaald naar de gymles :-)) vind ze dit toch welk heel bijzonder. 

En ja, de gymleraar klaagde bij haar vader -dat heb je op een toen nog klein dorp- maar 
gelukkig vond haar vader ook dat ze al die gekke dingen net als apekooien echt niet 
hoefde te doen als ze dat niet durfde!  

dinsdag 18 februari 2014

Foutje?

Aai, ik heb een fout gemaakt in het laatste borduurrandje.


Wat ga ik doen?

- laat ik het zitten of
-haal ik het toch maar uit? 

Tot afschuw van velen van jullie: ik laat het zitten.
Wat we charmant of verterend vinden bij een antieke lap en 
wat we gewoon naborduren mogen we niet voor onszelf! 

Waarom zou ik streven naar perfectie?
Wat win ik erbij?
Het gaat maar om kruissteekjes hoor!
Door het "goed" te maken breekt heus de wereldvrede niet uit.


Kijk, m'n krant (Trouw) was het dit weekend ook met me eens.
Omdat het m'n plezier in het werk niet minder maakt laat ik het 
lekker zitten.

Eigenlijk zou ik weleens willen weten hoe jullie daarmee omgaan.
Haal je een fout uit of laat je hem zitten? 

vrijdag 14 februari 2014

In stijl?

Vandaag heb ik een atelier-dagje ingepland.


Deze week ben ik begonnen met de top van Pockets of Posies.
Ja, ik weet het: ik moet de kerstquilt nog sandwichen en doorpitten.
En er zijn nog wel wat meer projecten onderweg.
Zoals de mandjes en de vingerhoedjes! 


Die pockets of posies, oh, wat was ik daar weg van.
Al vanaf de eerste keer dat ik de quilt zag:

Liefde op het eerste gezicht. 

 Ik heb een plaatje in m'n hoofd en nu moet het plaatje nog 
uit m'n handen komen.


Ik wil veel rode ruitjes gaan gebruiken.

Van deze stof kocht ik gisteren een hele meter! 
En ook nog eens uitverkoopje!
Is het geen snoepje? 

Omdat het vandaag valentijn is koos ik een passend patroontje 
om vandaag aan te werken:


Een mandje met een hartje.


Een mandje met een hartje en met roze hartjesstof.

ROZE HARTJESSTOF?

Ja, roze hartjesstof. En ... ik kocht ooit 2 meter.
Dus het is nog lang niet op.

Dat roze tja, ik weet het ook nog niet precies.
Laat ik zeggen dat het in het plaatje past! 
We zullen zien.  


woensdag 12 februari 2014

Sst... Saartje slaapt.


Nee, Saartje kan nog niet onder het dekentje van de crochet-a-long slapen.
Hoewel... onder dit  kleine reepje haakwerk zouden misschien wel 
tientallen Saartjes kunnen slapen. 


 Saartje is heel klein. 
Ze ligt op wat 4 patches van 5 cm. 

Ik maakte haar eigenlijk alleen voor de techniek.
Voor het gezichtje moet je de draad in het werk meenemen
en hoewel het eenvoudig is had ik het jaren niet gedaan. 
Dus even proberen. 

Overigens heeft Saar al een bewonderaarster:
onze Lizzy wil haar zoooo graag hebben:
Anny, pleeeeease! 
En ze maakt er kleine keelgeluidjes bij.
Maar ik durf Saar niet te geven: Lizzy zou erin kunnen stikken. 

Saartje is geen onbekende op internet.
Het Nederlandse patroon kun je vinden bij charami.com
Ze is oorspronkelijk ontworpen door Mia Zamora Johnson. 

Om even terug te komen op het dekentje:


Ik had een beetje moeite met de kleur van de laatste rand. 
Dat roodpaars.


In m'n breimand leek de combinatie met rood en blauw nog leuk
maar nu weet ik het nog niet zeker. 
Och een zo'n randje is zo over gedaan. 

zaterdag 8 februari 2014

Met een jasje.


Afgelopen weken maakte ik dit chique speldenkussentje met jasje.


Het begon met het kiezen van kleurige lapjes.
Voornamelijk Kaffe Fasett en wat Amy Butler.
(Ja, ik heb ze nog wel hoor, die lieve felle kleurtjes.
Het is niet allemaal bruin en beige hier in m'n atelier!)


Al snel zaten de lapjes voor de buitenkant aan elkaar en kon ik
de afzonderlijke stukjes doorrijgen.
Nee, dit is geen quilten. Gewoon rijgen.


Het afwerken kostte wat meer tijd. 


Ik zette kraaltjes langs de randen.
Op de foto staat onderaan het naaldenboekje. 
Het originele speldenkussen had trouwens een gehaakt randje.


Maar door dezelfde afwerking te kiezen als het naaldenboekje
heb ik een gezellig bij elkaar passend stel.


Even een kijkje binnenin.
Sorry, maar Meneer Google doet het weer:
de foto's op z'n kop plaatsen.
Dus: even het kopje draaien. Dank je wel! 


En zo ziet het er van binnen uit.


Het patroontje voor het speldenkussentje vond ik hier. 

donderdag 6 februari 2014

Eindelijk!

Na de 365 beestjes leek het er maar niet meer van de komen: 


Zomaar uit de vrije hand lekker iets tekenen. 
Tot afgelopen dinsdag.
Toen moest het er maar weer eens van komen.

Helemaal alleen kon ik het nog niet:
ik gebruikte een opdracht uit het 2e tekenlab boek van Carla Sonheim.
Dit deel gaat helemaal over fantasiefiguren.
Eindelijk weer eens alle stiften en potloden van stal 
lekker aan het werk. 


Een 365 dagen-project kan heel leuk zijn om je creativiteit te stimuleren.
Bij mij werkte het een beetje averecht! 
Maar het was weer genieten! 
Al snel was de lege tafel helemaal vol met troep, zodat m'n werkplek
al snel niet groter was dan 10 vierkante centimeter. 

maandag 3 februari 2014

Bloggen.


Even langs de tijdschriften is een van de kleine genoegens van het 
boodschappen doen.
Gezellig even zitten met een tijdschrift:
daar kan ik reuze van opknappen na een dag allerlei dingen regelen. 
(Ik wilde zeggen werken,
maar echt werken, dat doe ik niet meer.) 


Vanmorgen viel de nieuwste Libelle me op door de tekst:

"Ik blog dus ik besta."

Op deze teaser lukte het dus om het blad aan me te verkopen.
Het artikel stelde niet zoveel voor.
Er is een wedstrijd om blogger te worden op libelle.nl
En dat begeer ik niet.

En... wordt het blad niet uitgegeven door Sanoma, hetzelfde bedrijf dat het 
klaar speelde om onze web-logs voorgoed te doen verdwijnen van internet?
Toch eens lezen wat ze erover vertellen.

Er werden wat mensen geintervieuwd.
Iedereen verzekerde met klem dat het aantal lezers en volgers er niet toe deed.

Maar ik moet toegeven dat ik het toch wel leuk vind om gelezen te  worden!
Dus bij deze: leuk dat je steeds m'n blog bezoekt en soms zelfs volgt.

Al boodschappen verzamelend liep ik een beetje te denken over
de vraag waarom ik eigenlijk blog?

Die vraag is nog niet eens zo makkelijke te beantwoorden.
Het is allereerst een leuke manier om mensen die dichtbij me staan 
op de hoogte te houden van wat ik doe.
Ik hou van schrijven. 
Als 7 jarige beweerde ik altijd dat ik schrijfster zou worden.
En ik zou schrijven over een ooievaar die 7 kikkers opat.
Helaas ik het daar nooit van gekomen. Van die ooievaar en die kikkers.
Tot vandaag.
Echt schrijven is er nooit van gekomen, hoewel ik dagboeken vol heb geschreven!  
En bloggen geeft aandacht. 
Wie wil er nou geen aandacht? 
Zo ijdel ben ik ook wel weer! 

Bij de kassa gekomen miste ik ineens de jam voor omi.
En thee, waar is de thee? Ook vergeten!  
Ja, dat komt ervan als je al shoppend een blogje in elkaar draait!